Ποιά είναι τα πιο δημοφιλή έργα τέχνης βάσει της επισκεψιμότητας τους; Πόσοι είναι οι επισκέπτες που σπεύδουν να τα δουν από κοντά; Πάμε να δούμε μερικά από τα ωραιότερα έργα που δημιούργησαν διάσημοι καλλιτέχνες σε διαφορετικές εποχές, περιοχές και συνθήκες. 

6η θέση - Ο Μυστικός Δείπνος

Θα ξεκινήσουμε λίγο ανάποδα, δηλαδή από την τελευταία θέση. Σύμφωνα με το Google Arts and Culture, ο Μυστικός Δείπνος του Leonardo DaVinci καταλαμβάνει την 6η θέση. 

Ο Μυστικός Δείπνος (ιταλ. Il Cenacolo ή L'Ultima Cena) είναι τοιχογραφία του 15ου αιώνα. Βρίσκεται στο Μιλάνο της Ιταλίας, στο μοναστήρι Santa Maria delle Grazie, αν και η δημιουργία του έγινε ως παραγγελία από τον δούκα Λουδοβίκο Σφόρτσα, που επιθυμούσε αρχικά το κτήριο να αποτελέσει το μαυσωλείο της οικογένειάς του. Αποτελεί, το μεγαλύτερο έργο του Λεονάρντο, ένα από τα σημαντικότερα και πολυτιμότερα έργα στην ιστορία της τέχνης και ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα και αναπαραχθέντα έργα ζωγραφικής.

Γύρω στα 460.000 άτομα τον χρόνο πηγαίνουν να δουν τη νωπογραφία από κοντά. Ωστόσο, εξαιτίας της μεγάλης καταστροφής που έχει υποστεί με την πάροδο του χρόνου και τις αλλεπάλληλες εργασίες συντήρησης, δεν επιτρέπεται μεγάλος αριθμός επισκεπτών την ημέρα. Οι υπεύθυνοι του χώρου έχουν προγραμματίσει να βλέπουν τη νωπογραφία 25 επισκέπτες ανά ημέρα, οδηγώντας έτσι στον υπολογισμό των 460.000. 

5η θέση - Η Κραυγή

Στη θέση 5 συναντάμε την "Κραυγή" (The Scream). Η Κραυγή είναι το δημοφιλές όνομα που δίνεται σε μια σύνθεση που δημιούργησε ο Νορβηγός εξπρεσιονιστής καλλιτέχνης Edvard Munch το 1893. Ο αρχικός τίτλος που έδωσε ο Munch στο έργο του ήταν Der Schrei der Natur (Η Κραυγή της Φύσης) και ο νορβηγικός τίτλος είναι Skrik (Shriek). Το αγωνιώδες πρόσωπο που απεικονίζεται, έχει γίνει μια από τις πιο εμβληματικές εικόνες της τέχνης, που θεωρείται ότι συμβολίζει το άγχος της ανθρώπινης κατάστασης. 

Ο Munch δημιούργησε τέσσερις εκδοχές του πίνακα, οι δύο σε παστέλ, καθώς και μια λιθογραφία, από την οποία σώζονται πολλά αντίγραφα. Η Κραυγή έχει υπάρξει στόχος πολλών διάσημων κλοπών. Το 1994 κλάπηκε η εκδοχή της Εθνικής Πινακοθήκης, αλλά ανακτήθηκε αρκετούς μήνες μετά. Μία από τις παστέλ εκδοχές πέτυχε την τέταρτη υψηλότερη ονομαστική τιμή που έχει καταβληθεί για ένα έργο τέχνης σε δημόσια δημοπρασία. Σήμερα, οι δύο πιο δημοφιλείς εκδοχές του έργου βρίσκονται στο Μουσείο του Μονάχου και στην Εθνική Πινακοθήκη του Όσλο. Περίπου 500.000 επισκέπτες ετησίως συρρέουν στα εν λόγω μουσεία για να θαυμάσουν τον πίνακα από κοντά. 

4η θέση - Το κορίτσι με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι

Ένας πίνακας που ενέπνευσε λογοτεχνικά έργα και τον κινηματογράφο με μεγάλη επιτυχία!

Πρόκειται για την ελαιογραφία του Ολλανδού ζωγράφου Johannes Vermeer, που φιλοτεχνήθηκε περί το 1665. Έγινε γνωστή με τον σημερινό της τίτλο στα τέλη του 20ού αιώνα από το μεγάλο μαργαριταρένιο σκουλαρίκι που φορούσε η πανέμορφη κοπέλα. Το έργο βρίσκεται στη συλλογή του μουσείου τέχνης Mauritshuis στη Χάγη από το 1902. Το 2006, το ολλανδικό κοινό το επέλεξε ως τον πιο όμορφο πίνακα στις Κάτω Χώρες. 

Γύρω στο 1,5 εκατομμύριο επισκέπτες τον χρόνο πηγαίνουν στο μουσείο για να απολαύσουν τον διάσημο πίνακα του Vermeer.

3η θέση - Η Έναστρη Νύχτα

Ένα έργο που έχει αγαπηθεί από πολλούς.ές και έχει αναπαραχθεί πολλάκις τόσο σε πίνακες ζωγραφικής, όσο και σε αντικείμενα της καθημερινότητας. Και ο λόγος που συμβαίνει αυτό, είναι γιατί μαγεύεσαι με τα χρώματα, το τοπίο, το θέμα, "ταξιδεύεις" και ονειρεύεσαι.

Η Έναστρη Νύχτα είναι ελαιογραφία σε καμβά του Ολλανδού ζωγράφου Vincent van Gogh. Φιλοτεχνημένος τον Ιούνιο του 1889, απεικονίζει τη θέα από το δυτικό παράθυρο του δωματίου του στο άσυλο Σεν Ρεμί ντε Προβάνς, μόλις πριν την ανατολή του ηλίου, με την προσθήκη ενός εξιδανικευμένου χωριού. Εκτίθεται στην μόνιμη συλλογή του MOMA της Νέας Υόρκης από το 1941. Θεωρείται ένα από τα καλύτερα έργα του van Gogh και είναι ένας από τους πιο γνωστούς πίνακες στην ιστορία του δυτικού πολιτισμού.

Ως ένα από τα πιο δημοφιλή έργα του συγκεκριμένου μουσείου, δέχεται επισκέψεις από 3 εκατομμύρια άτομα τον χρόνο. 

2η Θέση - Νωπογραφίες στη Sistine Chapel

Το καλλιτεχνικό "θαύμα" του Michelangelo δε σταματά να συναρπάζει το κοινό!

Η Καπέλα Σιστίνα ή Παρεκκλήσιο του Σίξτου (ιταλ.: Cappella Sistina, λατιν. Sacellum Sixtinum) είναι παρεκκλήσιο στην πόλη του Βατικανού. Το αρχικό Μεγάλο Παρεκκλήσιο ανακαινίστηκε το 1477-1480 από τον Πάπα Σίξτο Δ΄, στον οποίο οφείλει και το όνομά του. Από τότε η Καπέλα Σιστίνα έγινε χώρος για θρησκευτικές και διοικητικές δραστηριότητες. Η φήμη του παρεκκλησίου οφείλεται στις νωπογραφίες που κοσμούν το εσωτερικό του και χρονολογούνται στο 1508-1512 (οροφή) και 1534-1541 (τοίχος του βωμού).

Κάθε χρόνο, περίπου 5 εκατομμύρια επισκέπτες πηγαίνουν στο περίφημο παρεκκλήσι και περίπου 20.000 ανά ημέρα περνούν τις πύλες του για να θαυμάσουν από κοντά τα αριστουργήματα του Michelangelo. 

1η Θέση - Μόνα Λίζα

Στην πρώτη θέση βρίσκεται μια κυρία που έχει απασχολήσει ειδικούς και μη για το μυστήριο που την περιβάλλει. Ποιά είναι; Από πού εμπνεύστηκε ο Λεονάρντο; Κρύβει μυστικά; Πολλά τα ερωτήματα που τίθενται κατά καιρούς, όμως η επιστήμη έχει τον τελευταίο λόγο για να δώσει τις κατάλληλες απαντήσεις. 

Η Μόνα Λίζα (γνωστή και ως Τζιοκόντα, ή Πορτραίτο της Λίζα Γκεραρντίνι, συζύγου του Φρανσέσκο ντελ Τζιοκόντο) είναι προσωπογραφία που ζωγράφισε ο Ιταλός καλλιτέχνης Λεονάρντο ντα Βίντσι. Πρόκειται για ελαιογραφία, που ολοκληρώθηκε γύρω στο 1503-1519. Αποτελεί ιδιοκτησία του Γαλλικού Κράτους, και εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι. Ο πίνακας, διαστάσεων 77 εκ. × 53 εκ., απεικονίζει μία καθιστή γυναίκα, τη Λίζα ντελ Τζοκόντο, η έκφραση του προσώπου της οποίας χαρακτηρίζεται συχνά ως αινιγματική. Η Μόνα Λίζα θεωρείται το πιο διάσημο έργο ζωγραφικής, προσελκύοντας ετησίως 10 εκατομμύρια επισκέπτες από όλο τον κόσμο! 

Σοφία Καρούνη

Αρχαιολόγος - Μουσειολόγος

Υπ. Διδάκτωρ Μουσειολογίας