Έκθεση «Ώστε αυτό είναι το Ισχυρό Φύλο: Πρώιμες Γυναίκες Ψυχαναλύτριες»

Το Μουσείο Φρόιντ (Freud Museum London) στο Λονδίνο διοργανώνει την έκθεση «Ώστε αυτό είναι το Ισχυρό Φύλο: Πρώιμες Γυναίκες Ψυχαναλύτριες» ("So Τhis Is The Strong Sex. Early Women Psychoanalysts"). Την έκθεση επιμελήθηκαν οι Μόνικα Πέσλερ, Ντανιέλα Φίντσι και Γιοχάνα Φράι του Μουσείου Ζίγκμουντ Φρόιντ στη Βιέννη το 2015, και προβάλλει τη μεγάλη επιρροή των Λου Αντρέας-Σαλομέ, Μαρί Μποναπάρτ, Έλεν Ντόιτς, Έμμα Έκσταϊν, Άννα Φρόιντ και Σαμπίνα Σπίλραϊν που είχαν για το έργο του Ζίγκμουντ Φρόιντ, και την ανάπτυξη της ψυχανάλυσης. Χρησιμοποιώντας αντικείμενα από το Μουσείο της Βιέννης, η έκθεση συνδέει τα επιτεύγματα αυτών των μορφών με την εποχή στην οποία ζούσαν. Προσβλέποντας να αμφισβητήσει την ιδέα της ψυχανάλυσης ως επιστήμης, που κυριαρχείται μόνο από τους άνδρες, διερευνώνται τα θέματα παιδικής φροντίδας στη Βιέννη της δεκαετίας του 1920 και του 1930, η ανάπτυξη διεθνών γυναικείων κινημάτων και τα βασικά θέματα της ψυχανάλυσης όπως το Οιδιπόδειο σύμπλεγμα, η μεταφορά και η αντίστροφη μεταφορά, η σεξουαλικότητα και η θηλυκότητα.

Οι έξι πρώιμες ψυχαναλύτριες παρομοιάζονται με αρχαίες αμαζόνες και το γεγονός αυτό εξηγεί την επιλογή των επιμελητριών να χρησιμοποιήσουν την Αθηνά Παλλάδα και πιο συγκεκριμένα, ένα ρωμαϊκό χάλκινο αγαλμάτιο της Αθηνάς (100 μ.Χ.), που αποτελούσε αγαπημένο κομμάτι του Φρόιντ στη συλλογή του.
Λίγα λόγια για τις έξι ψυχαναλύτριες:
Η Λου Αντρέας-Σαλομέ (1861-1937) ήταν ψυχαναλύτρια και συγγραφέας, γεννημένη στη Ρωσία. Τα ποικίλα πνευματικά της ενδιαφέροντα την οδήγησαν σε φιλίες με ένα ευρύ φάσμα διακεκριμένων στοχαστών, όπως ήταν οι Ζίγκμουντ Φρόιντ, Φρίντριχ Νίτσε, Πάουλ Ρέε και Ράινερ Μαρία Ρίλκε. Ήταν η πρώτη γυναίκα ψυχαναλύτρια που έγραψε για τη γυναικεία σεξουαλικότητα.
Η Μαρί Μποναπάρτ (1882-1962), σύζυγος του Πρίγκιπα Γεωργίου της Ελλάδας και της Δανίας, ήταν Γαλλίδα συγγραφέας και ψυχαναλύτρια, στενά συνδεδεμένη με τον Φρόιντ. Το βιβλίο της Μποναπάρτ Τόπσυ: Η Ιστορία ενός Χρυσόμαλλου Τσάο (1937), μία ιστορία αγάπης για τον αγώνα του σκύλου της με τον καρκίνο, μεταφράστηκε από κοινού από τους Ζίγκμουντ και Άννα στη γερμανική γλώσσα.
Η Έλεν Ντόιτς (1884-1982) ήταν Πολωνή Αμερικανίδα ψυχαναλύτρια και συνάδελφος του Φρόιντ. Ήταν μία από τις πρώτες ψυχαναλύτριες που ειδικεύθηκαν στις γυναίκες και μελέτησαν το φεμινισμό. Τα ψυχαναλυτικά ενδιαφέροντά της σχετίζονταν με τις βασικές στιγμές της γυναικείας σεξουαλικότητας: απογαλακτισμό, γαλουχία, εγκυμοσύνη, εμμηνόπαυση, εμμηνόρροια, σεξουαλική επαφή, σχέση μητέρα-παιδιού, στειρότητα, τοκετό .
Η Έμμα Έκσταϊν (1865-1924) ήταν Αυστριακή συγγραφέας. Ήταν μία από τις σημαντικότερες ασθενείς του Ζίγκμουντ Φρόιντ και, για μία σύντομη περίοδο γύρω στο 1897, έγινε η ίδια ψυχαναλύτρια. Ως ψυχαναλύτρια, ενώ εργαζόταν κυρίως στον τομέα της σεξουαλικής και κοινωνικής υγιεινής, εξέτασε επίσης πώς οι ονειροπολήσεις εισέβαλαν στη ζωή των νεαρών κοριτσιών.
Η Άννα Φρόιντ (1895-1982) ήταν Αυστριακή-Βρετανίδα ψυχαναλύτρια και το έκτο και νεότερο παιδί του Ζίγκμουντ Φρόιντ και της Μάρτα Μπερνέζ. Ακολούθησε το μονοπάτι του πατέρα της και συνέβαλε καθοριστικά στον τομέα της ψυχανάλυσης. Παράλληλα με τη Μέλανι Κλάιν, μπορεί να θεωρηθεί ιδρύτρια της ψυχαναλυτικής παιδοψυχολογίας. Η εργασία της υπογράμμισε τη σημασία του εγώ και των φυσιολογικών αναπτυξιακών γραμμών του, καθώς και την ενσωμάτωση μίας ιδιαίτερης έμφασης στη συνεργατική εργασία σε μία σειρά αναλυτικών και παρατηρησιακών πλαισίων. Η οικογένεια Φρόυντ αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Βιέννη για το Λονδίνο το 1938 με την έλευση του ναζιστικού καθεστώτος στην Αυστρία και η Άννα συνέχισε την ψυχαναλυτική της πρακτική και την πρωτοποριακή της εργασία στην παιδική ψυχολογία, ιδρύοντας την Κλινική Χάμπστεντ το 1951 (από το 1984 το Κέντρο Άννα Φρόιντ) ως κέντρο θεραπείας, κατάρτισης και έρευνας.
Η Σαμπίνα Σπίλραϊν (1885-1942) ήταν Ρωσίδα ιατρός και μία από τις πρώτες γυναίκες ψυχαναλύτριες. Υπήρξε διαδοχικά ασθενής, έπειτα φοιτήτρια και τελικά συνάδελφος του Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ, με τον οποίο είχε μία στενή σχέση κατά το 1908-1910, όπως τεκμηριώνεται στην αλληλογραφία τους από τα ημερολόγια της εκείνη την περίοδο. Επίσης συναντήθηκε, αλληλογραφούσε και είχε μία συναδελφική σχέση με τον Ζίγκμουντ Φρόιντ. Σήμερα θεωρείται μία σημαντική και καινοτόμος στοχάστρια, η οποία αρχικά περιθωριοποιήθηκε στην ιστορία εξαιτίας του ασυνήθιστου εκλεκτικισμού της, της άρνησής της να ενταχθεί σε φατρίες, της φεμινιστικής προσέγγισης στην ψυχολογία, και του θανάτου της στο Ολοκαύτωμα.
Αδημοσίευτες επιστολές από την πριγκίπισσα Μποναπάρτ παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο Μουσείο Φρόιντ. Η πριγκίπισσα Μποναπάρτ είχε στενές σχέσεις με την οικογένεια Φρόιντ και βοήθησε στη μεταφορά της συλλογής αρχαιοτήτων του Φρόιντ, που βγήκαν λαθραία από τη ναζιστική Βιέννη. Το συγκεκριμένο αρχείο συμπεριλαμβάνει, επίσης, την προσωπική αλληλογραφία της Άννας και του Ζίγκμουντ και των πιο έμπιστων οικείων τους.
Η έκθεση θα διαρκέσει από τις 29 Νοεμβρίου 2017 έως τις 4 Φεβρουαρίου 2018.
Πηγή: https://www.elculture.gr/