Ο "Αποξυόμενος" αποτελεί το διασημότερο έργο του Πελοποννήσιου γλύπτη του 4ου αι. π.Χ.,  Λύσιππου από τη Σικυώνα.

Ένας αθλητής μετά από την άθλησή του "αποξέει" με τη στλεγγίδα τη σκόνη και τον ιδρώτα που έχουν κολλήσει στο αλειμμένο με λάδι σώμα του. Το τέντωμα του δεξιού χεριού του Αποξυόμενου μπροστά και κάθετα προς τον κορμό καθώς και η λοξή τοποθέτηση του αριστερού χεριού μπροστά στο θώρακα συντελούν στην απόδοση της μορφής σε πολλά επίπεδα που εκτείνονται σε βάθος. Με αυτόν τον τρόπο, η μορφή δεν έχει μόνο μια όψη που να είναι αισθητικά ικανοποιητική, αλλά περισσότερες. Πρόκειται για μια κατάκτηση στην πλαστική, που οφείλει τα εύσημα στον Λύσιππο, ο οποίος θα δημιουργήσει παράδοση και σχολή και θα ανοίξει νέους δρόμους στην πλαστική. 

Το πρωτότυπο έργο ήταν χάλκινο. Ωστόσο, ο Αποξυόμενος είναι κυρίως γνωστός από το ρωμαϊκό αντίγραφο που βρίσκεται στο Βατικανό (βλ. φωτογραφίες).