Οι αναγνώστες γράφουν... - Διακυβέρνηση στην Κίνα με εντολή του… Ουρανού

Στο τέλος της 2ης χιλιετίας π.Χ., περίοδο διακυβέρνησης της δυναστείας των Σανγκ, η δυναστεία Τσόου εμφανίζεται στην κοιλάδα του Κίτρινου Ποταμού. Οι Τσόου (1046 - 256 π.Χ.) ζούσαν δυτικά των Σανγκ, όντες ημιαυτόνομοι υποτελείς τους, και ο βασιλιάς αυτών είχε διοριστεί ως "Προστάτης της Δύσης" από τους Σανγκ.

Ωστόσο, ο ηγέτης των Τσόου, βασιλιάς Γου, με τη βοήθεια του αδερφού του, Δούκα του Τσόου, ως αντιβασιλέα, κατάφερε να νικήσει τους Σανγκ στη μάχη του Μουγιέ. Εκεί ο βασιλιάς των Τσόου επικαλέστηκε την αρχή της Εντολής του Ουρανού (t' ien ming) με σκοπό τη νομιμοποίηση της εξουσίας του, κάτι που θα κατοχυρωνόταν και θα συνεχιζόταν και στις επόμενες γενιές. Πρόκειται για αρχαία κινεζική πεποίθηση, σύμφωνα με την οποία ο Τιάν/T'ien (προσωποποίηση του Ουρανού) απένειμε το δικαίωμα διακυβέρνησης στους Κινέζους αυτοκράτορες, εφόσον έκρινε πως ήταν κατάλληλοι για να κυβερνήσουν, αποκτώντας τον τίτλο «Υιός του Ουρανού» (tianzi), ο οποίος παραδιδόταν από τον αυτοκράτορα στον διάδοχό του.

Η συνέχιση της κατοχής της Εντολής του Ουρανού από τον αυτοκράτορα ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τις πράξεις του. Μάλιστα, υπήρχε η πεποίθηση ότι ένας ηγέτης είχε χάσει την εύνοια του θεού Ουρανού όταν φυσικές καταστροφές συνέβαιναν σε μεγάλη συχνότητα, και όταν ο ηγέτης αυτός είχε χάσει προφανώς το ενδιαφέρον του για τους υπηκόους του. Ακόμα και οι ίδιοι οι υπήκοοι είχαν το δικαίωμα να εξεγερθούν, αν χρειαζόταν. Το αποτέλεσμα της απώλειας της εύνοιας ήταν η ανατροπή του βασιλικού οίκου και η εμφάνιση νέου οίκου που θα κυβερνούσε, έχοντας λάβει τη χάρη του θεού Ουρανού.

Α.Κ.