Αξέχαστες σκηνές έχουν γυριστεί μέσα σε μουσεία, με τη χρήση του χώρου να εξυπηρετεί από κουβέντες περί τέχνης μέχρι μυστήριο, ανθρωποκυνηγητά και φαντάσματα. Ας ξεκινήσουμε την περιήγηση:

1. Blackmail (1929)

Πρόκειται για την πρώτη ομιλούσα ταινία του Χίτσκοκ, στην οποία περιλαμβάνεται μια σκηνή καταδίωξης μέσα στο Βρετανικό Μουσείο. H Άλις, μία νεαρή γυναίκα μικροαστικής καταγωγής, σκοτώνει σε αυτό-άμυνα έναν άνδρα που αποπειράται να τη βιάσει και ο φίλος της, που είναι αστυνομικός, τη βοηθά να συγκαλύψει το συμβάν. Τα πράγματα, ωστόσο, περιπλέκονται περαιτέρω όταν η φοβισμένη κοπέλα πέφτει θύμα εκβιασμού από κάποιον που γνωρίζει τι έχει συμβεί. Η σκηνή δε γυρίστηκε εξολοκλήρου μέσα στο Μουσείο, λόγω ελλιπούς φωτισμού και σε πολλά πλάνα της χρησιμοποιήθηκαν ως background φωτογραφίες. 

2. Η Γυναίκα με τη Λεοπάρδαλη (Bringing Up Baby) (1938)

Ο Ντέιβιντ Χάξλεϊ (Κάρι Γκραντ), ένας παλαιοντολόγος και σχετικά άπειρος στον έρωτα μοχθεί επί τέσσερα χρόνια να συναρμολογήσει το σκελετό ενός βροντόσαυρου, από τον οποίο λείπει ένα μόλις οστό, η μεσοπλεύρια κλείδα. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά ο Ντέιβιντ ετοιμάζεται να παντρευτεί μια συντηρητική και αυστηρή γυναίκα, τη συνεργάτιδά του Άλις Σάλοου (Βιρτζίνια Γουόκερ) και πρέπει να κάνει καλή εντύπωση στην κυρία Ράντομ Κάρλτον (Μέι Ρόμπσον), μια πλούσια γυναίκα που προτίθεται να κάνει δωρεά στο μουσείο. Το άγχος του Ντέιβιντ μεγαλώνει όταν γνωρίζεται τυχαία με τη Σούζαν Βανς (Κάθριν Χέπμπορν) την εκκεντρική και φιλελεύθερη ανιψιά της κας Ράντομ Κάρλτον. Η Σούζαν που μεταφέρει μαζί της μια λεοπάρδαλη, δώρο για τη θεία της, μπλέκει τον Ντέιβιντ σε μια σειρά από τρομερές καταστάσεις. Ο Ντέιβιντ θα κινδυνεύσει να χάσει τα πάντα, αλλά όλες αυτές οι καταστάσεις θα τον έχουν φέρει, για πρώτη φορά, αντιμέτωπο με τον έρωτα στο πρόσωπο της Σούζαν. 

Βασισμένη σε διήγημα της Χέιγκαρ Γουάιλντ που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Collier's Weekly η κλασική σήμερα ταινία "Η γυναίκα και η λεοπάρδαλη" θεωρήθηκε παταγώδης αποτυχία όταν πρωτοπροβλήθηκε το 1938. Με την πάροδο του χρόνου η ταινία έλαβε τεράστια φήμη και πλέον θεωρείται μια από τις καλύτερες σοφιστικέ κομεντί όλων των εποχών. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την περιέλαβε στη λίστα με τις 100 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών κατατάσσοντάς την στην 97η θέση, ενώ στη λίστα με τις 25 καλύτερες κωμωδίες κατατάχθηκε στην 14η θέση. Το περιοδικό Entertainment Weekly την κατέταξε στην 24η θέση των καλύτερων ταινιών όλων των εποχών, ενώ το περιοδικό Total Film στην 47η θέση στη λίστα με τις καλύτερες κωμωδίες.

3. Μια Νύχτα στο Μουσείο (2006)

Με χιούμορ αλλά και 2 συνέχειες, δείγμα της μεγάλης απήχησης στο κοινό που είχαν οι περιπέτειες ενός νυχτοφύλακα στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Νέας Υόρκης. Ο Λάρι θα πιάσει δουλειά ως νυχτοφύλακας στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Νέας Υόρκης. Κάποια νύχτα τα εκθέματα του Μουσείου ζωντανεύουν ως διά μαγείας, στην κωμωδία επιστημονικής φαντασίας του παραγωγού Κρις Κολόμπους.

4. Τοπ Καπί (1964)

Η ταινία σκηνοθετήθηκε από τον Ζυλ Ντασσέν και βασίζεται στο μυθιστόρημα του Έρικ Άμπλερ Το φως της ημέρας, προσαρμοσμένο ως σενάριο της Μόνια Ντανισέφσκι. Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι: Μελίνα Μερκούρη, Μαξιμίλιαν Σελλ, Πίτερ Ουστίνοφ, Ρόμπερτ Μόρλεϊ, Ζιλ Σεγκάλ και Ακίμ Ταμίροφ. Η μουσική είναι του Μάνου Χατζιδάκι.

Η Ελίζαμπεθ Λιπ (Μελίνα Μερκούρη) επισκέπτεται την Κωνσταντινούπολη, όπου βλέπει μια έκθεση ταξιδιών με αντίγραφα θησαυρών από το παλάτι Τοπ Καπί. Στη συνέχεια γοητεύεται από το σμαραγδένιο στιλέτο του σουλτάνου Μαχμούντ Ι. Αφήνοντας την Τουρκία, στρατολογεί τον πρώην εραστή της, τον Ελβετό πλοιάρχο Βάλτερ Χάρπερ (Μαξιμίλιαν Σελλ), για να προγραμματίσει την κλοπή του στιλέτου.  

5. Υπόθεση Τόμας Κράουν (1999)

Το Metropolitan Museum δύσκολα θα επέτρεπε να γυριστούν σκηνές από την ταινία μέσα σε αυτό, όταν αυτή έχει ως κεντρικό θέμα την κλοπή ενός διάσημου πίνακα. Έτσι, όλα τα εσωτερικά πλάνα γυρίστηκαν σε στούντιο, σε αντίθεση όμως με τα κυνηγητά έξω από το Μουσείο που γυρίστηκαν σε αληθινές τοποθεσίες της πόλης.